Πτυχιακή εργασία μέρος Α Παπαδοπούλου Μαρία
888
0
0
0.0
Rateαναρτήθηκε στις 14 Απριλίου 2020 από
Πτυχιακή εργασία
A. Γραπτή Δοκιμασία: Η κόμμωση ως ψυχολογική ανάγκη
«Κάνε κότσο τα μαλλιά σου να φανεί η ομορφιά σου», λέει ο σοφός λαός.
Και δεν είναι μόνο ένας κότσος που αναδεικνύει τη γυναικεία ομορφιά, αλλά και κάθε είδους χτένισμα, κόψιμο, χρώμα που επιλέγει κάθε γυναίκα για να αισθάνεται όμορφα και απ’ έξω της και από μέσα της. Γιατί, κακά τα ψέματα, όταν μια γυναίκα αλλάξει το μαλλί της με οποιοδήποτε τρόπο, τότε σίγουρα μιλάμε για επανάσταση.
Είναι γνωστό πως η αλλαγή μαλλιών, είναι μια δύσκολη υπόθεση για τη γυναικεία ψυχοσύνθεση όσον αφορά τον καλλωπισμό. Όχι μόνο από θέμα τόλμης και απόφασης να αλλάξει εμφάνιση, αλλά και γιατί αυτό κρύβει πολλές φορές εσωτερικές αλλαγές που έπονται.
Από την αρχαιότητα, το θέμα της γυναικείας εμφάνισης έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο, πρώτον γιατί καθιέρωσε υγιή πρότυπα και δεύτερον γιατί βοήθησε στην εδραίωση της θέσης της γυναίκας ανά τον κόσμο. Οι Αθηναίες, για παράδειγμα, έβαφαν τα μαλλιά τους ξανθά, καθώς ήταν το αγαπημένο τους χρώμα, αλλά και κόκκινα.
Βέβαια, παρόλο που το βάψιμο των μαλλιών ήταν συνήθεια των εταίρων, αργότερα όλες οι γυναίκες της Αθήνας καθιέρωσαν αυτή τη συνήθεια, γιατί συνειδητοποίησαν πως ήταν ακαταμάχητα όμορφες και μ’ αυτό τον τρόπο κρατούσαν το σύζυγο περισσότερες ώρες στο σπίτι.
Και έτσι, η ιστορία έδειξε πως οι τρίχες έγιναν τέχνη και πολλές γυναίκες απελευθέρωσαν το χαρακτήρα και τη διάθεση τους.
Ειδικά μετά τη γυναικεία χειραφέτηση, παραδείγματος χάριν κάσκες, ρολά, ψαλίδια, βαφές, μεγάλοι κομμωτές βεληνεκούς φήμης και παντού κοκκινομάλλες, ξανθιές, μελαχρινές, με κοντό μαλλί, με καρέ μαλλί, με ράστα, με κοτσιδάκια, με πλεξουδάκια.
Η καλύτερη συνήθεια, βέβαια, που αναβιώνει μέχρι και σήμερα είναι η φωτογραφία με τη γυναίκα πρότυπο της εποχής, που όλες θέλουν να της μοιάσουν και θα το πετύχουν αν κάνουν τα μαλλιά τους ίδια με τα δικά της.
Κάπου εκεί στα ‘50s όλες είχαν το μαλλί της σεξοβόμβας Μέριλυν Μονρό, της Μπριζιτ Μπαρντό και δε συμμαζεύεται. Ήλπιζαν βλέπεις πως θα ήταν το ίδιο σέξι με τις ντίβες του σινεμά.
Μετά το ‘60 ήταν ακόμα πιο ελεύθερα τα πράγματα, παιδιά των λουλουδιών, και έτσι το μαλλί ήταν μακρύ και φουντωτό με κορδέλες, για τις πιο φιλελεύθερες κυρίες, ή πιο σικ κότσοι με αφέλειες για τις πιο πλούσιες της υψηλής κοινωνίας.
Και να σου η δεκαετία του 70’ και 80’ που εκεί έγινε της τρελής. Ξυμένα μαλλιά, ανταύγειες, περμανάντ. Όλη η γυναικεία υπερβολή αποτυπωμένη σε όλα τα γυναικεία κεφάλια της υφηλίου.
Στα 90’s τα πράγματα ξέφυγαν λίγο περισσότερο. Νέα στυλ, νέα κουρέματα, νέα χρώματα. Ράστα, κοτσίδια, extension, τζίβες, κοντοκουρεμένα κεφάλια, μωβ, πράσινα, κίτρινα, κόκκινα, μπλε μαλλιά παντού.
Ευτυχώς άλλαξε η χιλιετία και έτσι σταμάτησε και η «κακοποίηση» της κώμης. Γυρίσαμε στο all time classic ξανθό, στα πιο γήινα σκούρα χρώματα και φλογερά κόκκινα.
Σήμερα, συνεχίζονται οι πειραματισμοί, αλλά είναι λιγότερο εκκεντρικοί. Όμπρε, διχρωμίες, φυσικά χρώματα. Έγινε μια απόπειρα να ξεφύγει βέβαια το πράγμα με το γυναικείο ξυρισμένο μαλλί (αφού όλες λυσσάξανε που η Βίσση το πήρε κόντρα) και με τις τρέσες, που, παναγία μου, επιτέλους το πήραν πρέφα οι περισσότερες πως μεγαλύτερη ψευτιά δεν υπάρχει.
Αλήθεια πόση γυναικεία ανασφάλεια μπορεί και αποτυπώνεται σε μια τρέσα;
Είναι πασιφανές πια πως το ζήτημα με την αλλαγή των μαλλιών δεν έγκειται τόσο στην εξωτερική εμφάνιση, γιατί και η ιστορία και τα πρόσωπα της ιστορίας, απέδειξαν πως μόδα είναι και θα περάσει και κάθε εποχή έχει τα τερτίπια και τα πρότυπα της.
Το θέμα είναι κατά πόσο μια γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της, θα συνεχίσει να παραμένει όμορφη, αλλά και αναγεννημένη όταν αλλάξει τα μαλλιά της. Και μια τέτοια γυναίκα δεν έχει ανάγκη να ακολουθήσει τη μόδα, ούτε να αλλάξει χρώμα και χτένισμα, επειδή της το ‘πε η κυρά Κατίνα της γειτονιάς, ούτε ο Μπάμπης ο πρώην της.
Την αλλαγή θα την κάνει, γιατί τη γουστάρει, γιατί θα αυξήσει τα ποσοστά της αυτοπεποίθησης της, γιατί θέλει να ερωτευτεί, γιατί θέλει να χωρίσει, να μετακομίσει, να αλλάξει ζωή, τελος πάντων.
Δεν είναι τυχαίο που πολλές γυναίκες «ξεσπούν» στα μαλλιά τους, γιατί θέλουν να ξεφύγουν από μια κατάσταση που τους ταλαιπωρεί.
Για παράδειγμα, όταν θέλουν να χάσουν κιλά ή όταν θέλουν να χωρίσουν απελπισμένα, το πρώτο βήμα είναι να «ξεφύγουν» απ’ τα μαλλιά τους. Αλλά κι όταν θέλουν να κάνουν μια νέα αρχή, όπως να αλλάξουν σπίτι ή να βγουν στο κυνήγι για το νέο έρωτα.
Επίσης δεν είναι τυχαίο που και οι άντρες, τα τελευταία χρόνια, αποφάσισαν να ασχοληθούν με τα μαλλιά τους (μάλλον άρχισαν να τα βρίσκουν περισσότερο με τον εαυτό τους). Με μικρά ατοπήματα βέβαια, βλέπε καρφάκια, φράντζες, ξανθιές ανταύγειες. Αλλά ποιος μπορεί να τους κρίνει; Αν το έλεγε η ψυχούλα τους καλά και έπραξαν.
Έτσι, λοιπόν, όλοι μας πια μπορούμε να καταλάβουμε ακόμα και το στυλ ή τη διάθεση ενός ανθρώπου, από το μαλλί. Αν είναι αυστηρός, αν είναι ροκάς, αν δεν πλένεται, αν είναι Μπίνμπο που ακούει Παντελίδη, αν είναι καθηγήτρια, αν είναι νευριασμένος ή άυπνος, αν πάει για το στρατό.
Το σίγουρο, βέβαια, είναι πως τα ράσα δεν κάνουν τον παπά και στην περίπτωση μας οι τρίχες το χαρακτήρα, όπως και να χει όμως η εξωτερική μας εμφάνιση είναι καθρέφτης της εσωτερικής μας. Γι’ αυτό ότι έχουμε μέσα μας και δε μας ταιριάζει πια, απαιτείται να το αλλάξουμε.
Τι πιο εύκολο να κάνουμε ένα πρώτο βήμα στο κοντινό κομμωτήριο;
Α! Και απανταχού άντρες μην αναρωτιέστε, γιατί το κομμωτήριο είναι περισσότερο γυναικείος βωμός.
Οι γυναίκες είναι κατ’ εξοχήν πλάσματα που βάζουν πιο μικρούς στόχους από εσάς. Όχι για να αρέσουν μόνο σε εσάς, αλλά για να αρέσουν πρώτα σ’ αυτές.
Αυτός είναι ο μικρός τους στόχος. Όταν τον καταφέρουν τις αγαπάτε πιο πολύ.
Έτσι λοιπον, οι αλλαγές με τα μαλλιά μας και οι επιλογές που κάνουμε, δεν είναι επιπόλαιες και επιφανειακές, αλλά πηγάζουν από το βαθύτερο «εγώ» μας. Κάθε επέμβαση και επιλογή μας, αποκρυπτογραφεί την ψυχολογία μας και ασυνείδητα αποτελεί έναν τρόπο έκφρασης των βαθύτερων επιθυμιών και αναγκών μας.
Οι αλλαγές αυτές έχουν άμεση σχέση :
• με τον χαρακτήρα και τη προσωπικότητά μας,
• με το παρελθόν μας,
• με τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας,
• με τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας,
• με τη φάση ζωής που περνάμε την συγκεκριμένη εποχή ,
• με το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε στους άλλους,
• με την επιθυμία μας να προσελκύσουμε την προσοχή .
Συνήθως συνδέουμε το ξανθό χρώμα με την παιδική ηλικία και την αθωότητα, ενώ τα καστανά και κυρίως τα μαύρα μαλλιά και οι μπούκλες, παραπέμπουν περισσότερο στη τσαχπινιά και τη γοητεία. Τα μακριά μαλλιά συνδέονται με τη θηλυκότητα και την ανάγκη μας να την προβάλλουμε. Σχετικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι έγκυες γυναίκες έχουν την τάση να μακραίνουν τα μαλλιά τους . Ενώ τα κοντά μαλλιά έχουν σχέση με το αρσενικό κομμάτι της προσωπικότητας μας.
Το φυσικό τους χρώμα έχει μια έντονη επιρροή στην ψυχολογία μας, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις η σχέση με τα μαλλιά μας απορρέει από μια τραυματική εμπειρία του παρελθόντος. Μερικές γυναίκες για παράδειγμα δεν θέλουν να ακούσουν λέξη περί κοψίματος των μαλλιών τους, είτε γιατί σε κάποια φάση της ζωής τους δεν μπορούσαν να τα μακρύνουν, είτε γιατί θαύμαζαν τα μαλλιά της μαμάς τους και ονειρεύτηκαν μια μέρα να τα αποκτήσουν. Πρόκειται για εμμονές που δεν επηρεάζονται ούτε από τη μόδα, ούτε από την αισθητική, ούτε από τις συμβουλές του κομμωτή τους. Άλλες πάλι δεν διστάζουν να υιοθετήσουν ένα στυλ a la garcon σε περιόδους της ζωής τους που νιώθουν έντονη την ανάγκη να είναι ανεξάρτητες και αυτόνομες.
Επίσης οι αλλαγές στα μαλλιά, ή αντίθετα η άρνηση όποιας αλλαγής, μπορεί να σχετίζεται και με την ανάγκη προσαρμογής ή επιβολής σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον επαγγελματικό ή κοινωνικό.
Η έντονη επιθυμία να αποκτήσουμε ένα κυριολεκτικά καινούριο κεφάλι, σηματοδοτεί συχνά την ανάγκη μας να αρχίσουμε μια καινούρια ζωή, με καινούρια ...μυαλά και μαλλιά... Δεδομένου ότι αυτά δεν μπορούμε ούτε να τα βάψουμε, ούτε να τα κόψουμε, ώστε να τα μας, για ν’ ανεβάσουμε, διαμορφώσουμε όπως θέλουμε, εφαρμόζουμε αυτού του είδους τις επεμβάσεις στα μαλλιά την αυτοπεποίθησή μας κ το κέφι μας...
Εννοείται βέβαια, ότι όλες αυτές οι διαδικασίες γίνονται κατά 90% ασυνείδητα».
Σύμφωνα με την Midge Wilson, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο DePaul, ναι, τα μαλλιά μας έλκουν σχόλια και επηρεάζουν τη γνώμη των άλλων για εμάς, αλλά και είναι το χαρακτηριστικό που υφίσταται αλλαγές, αναλόγως της ζωής που βιώνουμε και κυρίως των στόχων που καταφέρνουμε να υλοποιήσουμε. Όσο πιο ικανοποιημένοι από τη ζωή και τις επιδιώξεις μας, τόσο καλύτερης ποιότητας μαλλιά.
Η Wilson κάνει μια βαθιά βουτιά στην ιστορία των χτενισμάτων, παρατηρώντας ότι όσο πιο υψηλό το επίπεδο αποδοχής για το χτένισμα μιας γυναίκας, τόσο μεγαλύτερη η αυτοπεποίθηση, ενώ όσο πιο αποκλίνον το χτένισμα και το χρώμα (ροζ, πράσινο, μπλε), τόσο πιο ισχυρή η πρόθεση και η προσπάθεια να δηλωθεί κάτι -η αντίθεση σε κάθε σύμβαση, κυρίως. Όπως η ίδια εξηγεί, τα μαλλιά δεν είναι ένα ουδέτερο στοιχείο της εμφάνισης του κάθε ανθρώπου. Είναι κάτι σαν υπογραφή, σαν το δικό του ξεχωριστό "αποτύπωμα" σε ένα κόσμο γεμάτο κεφάλια και είδη τρίχας και χρώματα και ποιότητες μαλλιών. "Επικοινωνούν, δίνουν ένα μήνυμα τα μαλλιά σας, είτε σας αρέσει είτε όχι, είτε το κάνετε συνειδητά είτε όχι. Δεν είναι τυχαίο ότι σε μία επαγγελματική συνάντηση, ενστικτωδώς ίσως προτιμήσετε έναν αυστηρό κότσο ή ένα clean-cut χτένισμα: θέλετε άρρητα να τονίσετε την αξιοπιστία σας, το ότι είστε ένα άτομο που αξίζει κανείς να εμπιστευθεί. Όπως δεν είναι τυχαίο ότι σε μία γιορτή με συναδέλφους θα επιλέξετε ένα πιο ανάλαφρο χτένισμα, όχι βάρος και ευθύνες στους ώμους σας. Τα μαλλιά δεν είναι μόνο διακριτικό της εμφάνισης μας. Είναι ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνούμε και αλληλεπιδρούμε με τους άλλους σε όλα τα είδη των σχέσεων μας", εξηγεί. Σύμφωνα με τη Wilson, σαφώς και τα μαλλιά δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην εμφάνιση του οποιουδήποτε, ούτε μπορούμε να πιστώσουμε μία επιτυχία μας ή μία αποτυχία σ' αυτά. Ωστόσο, υποστηρίζει ότι κάνουν τη δική τους πολιτική και έχουν το δικό τους μερίδιο στο παιχνίδι των εντυπώσεων, κάτι που εξηγεί και την εμμονή της σημερινής -σκλάβας της εικόνας- κοινωνίας στην κατάσταση των μαλλιών του καθενός...
Από την άλλη μεριά όσον αφορά τους άνδρες. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι μπορείτε να συμπεράνετε πολλά για έναν άντρα αρκεί να παρατηρήσετε το κούρεμα του.
Σύμφωνα με τον καθηγητή ψυχολογίας Μπερνάρντο Καρντούτσι: «η γλώσσα του σώματος και τα ρούχα αλλά και το στυλ του κουρέματος μας αποκαλύπτει το χαρακτήρα αλλά και το πώς κινούνται οι άνθρωποι στο χώρο εργασίας» και τονίζει ότι υπάρχει μία και μόνο μία ευκαιρία για να κάνει κάποιος μια πρώτη καλή εντύπωση η οποία δεν ξεκινά μόνο από την προσωπική υγιεινή και τα ρούχα, αλλά και από το κούρεμα.
Οι άνδρες πού έχουν κοντά μαλλιά συνήθως δουλεύουν σε ιδιαίτερα δημοφιλή επαγγέλματα τα οποία έχουν σχέση με τα οικονομικά, την πολιτική και την ασφάλιση. Το συγκεκριμένο κούρεμα δείχνει σοβαρότητα και επιχειρηματικό πνεύμα.
Η συγκεκριμένη κόμμωση αποκαλύπτει έναν άνδρα σκληρά εργαζόμενο που θέλει να πάει μπροστά. Όσοι έχουν την συνήθεια να κρατάνε κοντά τα μαλλιά τους είναι ναρκισσιστές και έχουν βαθιά ανάγκη για αναγνώριση παρόλο πού είναι τρομερά ανασφαλείς.
Όσοι επιλέγουν το κούρεμα με ξυράφι είναι συνήθως γιατροί, στρατιωτικοί και όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με τον αθλητισμό. Ο χαρακτήρας τον αντρών που το επιλέγουν είναι αρρενωπός και έχει αυτοπεποίθηση.
Σύμφωνα με τον Καρντούτσι δεν είναι μόνο το χαμηλό κόστος συντήρησης πού κάνει κάποιους να επιλέγουν το συγκεκριμένο κούρεμα αλλά φανερώνει ότι όσοι το έχουν διαθέτουν περισσότερο χρόνο για την εργασία τους και γενικά είναι μαχητικοί άνθρωποι.
Οι άνδρες πού έχουν λοφίο συνήθως ασχολούνται με τη μόδα και τη φωτογραφία. Το συγκεκριμένο στυλ μαλλιών αποκαλύπτει δημιουργικότητα και εξωστρέφεια, αποπνέει εμπιστοσύνη και μαρτυρά έντονα το προσωπικό ύφος.
Όσοι ασχολούνται με τις δημόσιες σχέσεις και τα μέσα ενημέρωσης συνήθως έχουν μαλλιά επιμελώς ατημέλητα. Το συγκεκριμένο στυλ μαλλιών αποκαλύπτει έναν άνδρα πού φροντίζει τον εαυτό του και συμβαδίζει με τις τάσεις.
Τα μακριά μαλλιά αποκαλύπτουν ένα μποέμικο πνεύμα και συνήθως όσοι τα έχουν θεωρούνται πιο ελκυστικοί. Συνήθως, το συγκεκριμένο λουκ υιοθετείται από τους έφηβους.
Οι άνδρες περνάνε μία κρίση μέσης ηλικίας όταν φτάνουν τα 40. Λόγω του ότι δεν θέλουν να μεγαλώσουν κάνουν το συγκεκριμένο χτένισμα για να φαίνονται νεότεροι.
Τέλος, το χρώμα των μαλλιών αποκαλύπτει πολλά. Οι «φυγάδες» τείνουν να βάφουν τα μαλλιά τους με σκούρα χρώματα ενώ οι διασημότητες αγαπούν να δοκιμάζουν ανοιχτά χρώματα καθώς τους αρέσει να παραμένουν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Πηγές:
Παπαδοπούλου Παπαδοπούλου